Uzakdoğu Sineması

"Başka bir cumartesi" (Mümkün mü?) Dünyâ prömiyerini geçtiğimiz eylül ayında, Venedik'te yapan ve Altın Aslan için yarışan film, ardından Toronto ve Zürih'i dolaşıp 18. Filmekimi programıyla İstanbul'u teşrif etti. daha önce de Berlin, Cannes, Venedik gibi prestijli festivallerde boy gösteren ve yarışmaya dâhil edilen Lou Ye'nin on birinci uzun metrajı olan "Saturday Fiction" bizi 1940'lı yılların Şangay'ına götürüp sahne oyuncuları ve küresel aktörlerin piyonları arasında süregiden bir dizi kurmaca hikâye arasında âdeta başımızı döndürüyor. TANITMA FİLMİ ( MUBI ) Hikâyesi, Hong Ying'in "Death in Shanghai" ve Yokomitsu Riichi'nin "Shanghai (1931)" romanlarına dayanan filmin senaryosu, daha önce yine Ye Lou'nun yönettiği "Summer Palace (2006)" ve "The Shadow Play (2018)"in de senaristi olan Yingli Ma'nın elinden çıkma. Görüntü yönetmeni de Spring Fever (2009), Mystery (2012)

2017'de gişede büyük başarı yakalayan; Alman bir gazetecinin 18 Mayıs 1980'deki izlenimlerini aktaran; " A Taxi Driver " (Bu filmde gardiyan rolündeki Hae-jin Yoo, onda Gwangju'lu bir taksi şoförünü canlandırmıştı.) ile mâzisiyle hesaplaşan -ya da başka bir bakış açısıyla, geçmişe ışık tutan- G. Kore sineması yılın son günlerinde bu kez kamerasını darbeci Chun Doo-Hwan döneminin sonlarına, yani 1987 yılına çevirip demokratikleşme hareketinin diğer ayağında; her ne kadar yönetmen bir söyleşide filmdeki olayların 1980 Mayıs'ı ile alâkası olmadığını, modern târihin üzücü bir parçası olduğunu söylese de; Gwangju'daki portrenin bir benzerini perdeye taşıyarak o dramatik dönemin karanlık atmosferiyle bir kez daha buluşturuyor bizi. (Bu arada, muhterem yönetmen kusûra bakmasın da üniversitedeki gösterimde "Gwangju Ayaklanması" ile "yabancı belgesel" ifâdesi kesişince ister istemez akla gelir "A Taxi Driver" da, başka şeyler de. Yani

#Oscar #2020 #foreign #contender #commitment #Turkish #bff7 "Yabancı Dilde En İyi Film" Oscar aday adayları belli oldu. Bu yıl 93 ülke yarışa katılıyor. Ülkemizi de Semih Kaplanoğlu'nun "Bağlılık- Aslı" filmi temsil edecek. Adaylığı tartışma konusu olan ve geçtiğimiz ay Adana'da Altın Koza için yarışan (Ödül "Nuh Tepesi"nin oldu.) film önümüzdeki günlerde 7. Boğaziçi Film Festivali'nde de gösterilecek. Yanı sıra dört aday adayı film (Bosna-Hersek, Bulgaristan, Kuzey Makedonya, Ukrayna) daha yer alıyor programda. Peki başka hangi aday adayı filmleri gördük ya da seyretme imkânımız var. İşte tam sıralı ( Âdeta bir Millî Piyango edâsıyla... ) liste: 7. BOĞAZİÇİ FİLM FESTİVALİ (18-25 Ekim 2019) Bosna-Hersek, Oğul (Ines Tanovic) Bulgaristan, Aga (Milko Lazarov) K. Makedonya, Bal Ülkesi (Ljubo Stefanov/Tamara Kotevska) Türkiye , Bağlılık - Aslı (Semih Kaplanoğlu) Ukrayna, Yuvaya Dönüş (Nariman Aliev) Ve daha önce gösterilenler:

Kraben rahu / Deniz Şeytanı Benim adıma 38. İstanbul Film Festivali'nin açılış filmi olan bu tuhaf serüvan hakkında yazmasam olmazdı. Filme adını veren "Manta ray" yani nam-ı diğer  deniz şeytanı ; bilhassa tropikal sularda yaşar ve vatozların en büyüğü olarak bilinir. Bir diğer adı da "hayalet vatoz"dur. Yolculuğuna sanat yönetmeni olarak başlayıp kısa filmler çekerek devam eden yazar-yönetmen Phuttiphong Aroonpheng'in ilk uzun metrajı olan "Deniz Şeytanı" gösterildiği birçok festivalde övgüye ve ödüle lâyık görülmüş bir film. En çok dikkat çekeni de sanırım "Horizon" bölümünde "En iyi film" ödülünü kazandığı Venedik olacaktır. Yönetmenin, 2010 yılından îtibâren -henüz Rohingya meselesi bu kadar gündem olmamışken- yazdığı taslaklardan önce 2015 yılında " Dönme Dolap " adlı, yirmi beş dakîkalık kısa fim doğuyor; ardından hikâyenin ikinci kısmını genişleterek "Deniz Şeytanı"nı dünyâya getiriyor. Ta